ԵՐԵԿՈ, Վահան Տերյան

Երեկոն փըռեց իր թևերը մութ,

Աչքերըդ փակիր, ինձ քնքուշ գրկիր,

Սուտ կյանքին խառնիր երազանքը սուտ։

Անուշ նիրհեցին ծով, անտառ ու լեռ...

Ես քեզ կըպատմեմ ոսկե հեքիաթներ,

Իմ սիրուն մանուկ, իմ քնքուշ մանուկ...

Մոռացիր կյանքի տառապանքը մութ,

Սուտ կյանքին խառնիր երազանքը սուտ,

Իմ սիրուն մանուկ, իմ քնքուշ մանուկ...

Ննջեցին անուշ երկինք ու երկիր.

Աչքերըդ փակիր, ինձ քնքուշ գրկիր,

Ես քեզ կըպատմեմ ոսկե հեքիաթներ...

Անուշ նիրհեցին երկինք ու երկիր.—

Լայն ըստվերները ընկան անաղմուկ,

Կրծքիս դիր դեմքը քո տխրադալուկ,

Անուշ նիրհեցին ծով, անտառ ու լեռ,

1908