Sunday, August 26, 2018

իզուրը

աչքերս վերջապես փակեցի, որ քնեմ, պարզվեց` լուսաբաց է. գնացի սուրճ եփելու:
ձեռքս վերցրի քարը, որ  նետեմ լճակը, պարզվեց` ալիքներ արդեն կան.. քարը անիմաստ կախվեց ձեռքիցս` նետվելու հույսով:
անհամբեր պատրաստվում էի ուսումնական տարվան, պարզվեց` աշունը հետաձգվել է...
ուզում էի վճարել ավտոբուսի տոմսը, պարզվեց` դրամապանակս գողացել են, վարորդն էլ հավատաց` ոչինչ, իջիր:
բացեցի պատուհանը որ, գոռամ աշխարհին` սիրում եմ, պարզվեց` գիշեր է, և ինչ-որ տեղ կարթնանա մի երեխա, ում այդքան դժվարությամբ քնեցրել է իր քունը փնտրող մայրը:
տոմս գնեցի դեպի անհայտ քեզ մոտ, պարզվեց` աշխատանքի ես, ու ես միացրի հերթական սերիալը և լուռ կուչ եկա վերմակի տակ:
որոշեցի, այսօր հանգստանալու եմ, պարզվեց` երկուշաբթի է...