Saturday, November 17, 2012

«Եռանկյունի» դարբնոցը մեր օրերում

Յուրաքանչյուր մարդ իր ճակատագրի դարբինն է:
Մակեդոնական ասացվածք

Դարբին Արամ Անտոնյանը
 «Եռանկյունի» ֆիլմը դիտելիս գոնե մի պահ ցանկանում ես ձեռքդ վերցնես այդ ծանր մուրճը և Մկրտիչների հետ միասին հարվածես երկաթին, որ այն ստանա ցանկալի տեսքը: Այդ մրոտ, երկաթահոտ դարբնոցը «անցել» է տարիներ և հայտնվել այսօրվա Երևանի փողոցներից մեկում` դառնալով անցյալի վառ վկան և փայլելով նոր շնչով:

«Եռանկյունի» դարբնոցը հիմնադրել է 55-ամյա դարբին Արամ Անտոնյանը դեռևս 1985 թվականին: Չորս եղբայրներով Անտոնյանները կարողացել են հիմք դնել «դարբնության դինաստիային»:  Այժմ էլ Արամին փոխարինելու են եկել իր երկու որդիները, որոնք ծնված օրից շնչում են դարբնոցի մուրն ու ծուխը:
Բանակում էր, 23տ… Եղբայրներն ասացին, որ ուզում են սկսել դարբնությամբ զբաղվել: Նրանք Գյումրիի վարպետների մոտ էին սովորել:
Ես էլ ասացի` եթե դուք կարող եք, ես էլ կանեմ:

Արամը ավարտել է Փ.Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի քոլեջը, մասնագիտությամբ քանդակագործ է: Համոզված է, որ ընդհանրապես արվեստի հետ շփումը, ցանկացած գործին ստեղծագործական մոտենալը ավելի հեշտացնում է կյանքը:
Կարող ես նույնիսկ խոհարարություն անել, եթե արվեստից հասկանում ես, լավ կստացվի:  Ես համով ճաշեր եմ պատրաստում: Իսկական տղամարդը պետք է կարողանա կերակուր լավ պատրաստել:

«Եռանկյունի» դարբնոցը
ներկան բաժանում է
անցյալից ընդամենը մի դռնով...
Փոքրիկ փոշոտված հեռուստացույց, որը դեռ չի բացահայտել գունավոր հեռուստաալիքները, փայտե-մետաղ ջահը, որը կախված է փայտե-մետաղե սեղանի վրա, կարծես սպասում են, թե երբ են դարբինները հոգնած-մրոտված ներխուժելու սենյակ, վառելու կրակը և նստեն հացի սեղանին: «Եռանկյունի» դարբնոցը ներկան բաժանում է անցյալից ընդամենը մի դռնով, որից ներս մտնողի առջև կբացվի… 
Հին ու նոր կարասներ, մետաղյա վանդակներ, մի պատ գործիքներ… այս ամենի մեջ իր ուրույն տեղն է գտել դարբին Արամի առաջին գործը` ճրագակալն է…
Այն ժամանակ շատ դժվար էր թվում սա սարքելը, քանի որ իսկապես մեծ ուժ էր պետք, որ այս երկաթը ծեծես:

դարբին Արամի առաջին գործը`
 ճրագակալը
Դժգոհ է այժմյան դարբնությունից:
Հիմա հազարից մեկն է դարբնությամբ զբաղվումԱյն ժամանակ երկաթն էին ծեծումկռում և պատրաստում պահանջված իրըիսկ հիմա երկաթ չէբարակ մետաղ էորից շատ հեշտ է ստանալ պատկերներԴե ինչը հեշտ էդրանով են զբաղվումՊարզապես այժմյան պահանջարկն էլ սա է պահանջում:

Սակայն մի բան կա, որ չի փոխվել այսքան տարիների ընթացքում, ինչն էլ ստիպում է Արամին հավատալ, որ ինքը ճիշտ է ընտրել կյանքի ուղին:
Դարբնոցի հին կազմը «Մկրտիչները»...
Գեղեցիկի պահանջարկը միշտ էլ կաԱմենանեղվատ պահերին էլ պահանջարկ եղել էԴա նույնն էինչ մարդ հաց չուտիՑանկացած լավ աշխատանք ընդունվում է հասարակության կողմիցև դրա պահանջարկը կլինի
Գեղեցիկի պահանջարկը միշտ էլ կա:

Monday, November 12, 2012

Իմ աշունը

Աշուն է չորսկողմս, աշուն է պատել հոգուս ամռանը... նույնքան բազմահամ, նույնքան արևաբույր, նույնքան անկանխատեսելի...



























Sunday, October 21, 2012

Աշնանային ծաղիկներ

Գիտեմ, կասես, աշուն է, ի՞նչ ծաղիկներ, ծաղիկները թող մնան գարնանը, բայց սիրտս ծաղիկ է ուզում, աշնանային խուլ արևի կույր ծաղիկներ...






 





Monday, October 15, 2012

Իտալացի դրոշակակիրները Վանաձորում



Շեփորի և թմբուկների ձայնը Վանաձորի փողոցներում անակնկալի էր բերում գրեթե բոլորին: Վանաձորցիները զարմացած փնտրում էին «մեղավորներին»: 
Գույնզգույն, յուրօրինակ հագուստով երիտասարդներընույնպիսի գույնզգույն դրոշակները թափահարելով, քայլում էին Վանաձորի փողոցներով
Մարդիկ զարմացած միմյանց էին հարցնում, թե «Էս ի՞նչ հաշիվ է»: Հոկտեմբերի 14-ն էր, ոչ ոք ոչ մի տոն չէր մտաբերում:

Միակ բանը, որը կարողանում էին պարզել, որ երիտասարդները իտալացիներ են: Եվ  առաջին միտքը գալիս էր վերջերս Իտալիա-Հայաստան ֆուտբոլն էր: Եվ մարդկանց ամբոխի մեջ նույնիսկ եղան վրդովվածներ. «Իրենք մեզ հաղթել են, հիմա նշում են, մենք էլ կանգնած նայում ենք, ամոթ է, էլի»:

Իրականում «Արեցո» իտալական կազմակերպության դրոշակակիրները մինչև Վանաձոր հասնելն իրենց ելույթներով հասցրել էին հիացնել Հայաստանի տարբեր քաղաքների բնակիչներին և չէին սահմանափակվում միայն Վանաձորով:

Այս գույզգույն քայլերթը կազմակերպվել է Իտալիայի և Հայաստանի դիվանագիտական հարաբերությունների 20-ամյակին նվիրված միջոցառումների շրջանակում:
«Արեցո» կազմակերպությունը գործում է դեռևս 1960 թվականից: Այժմ կազմակերպությունում կան 60 դրոշակիներ: Իր պատմության ընթացքում «Արեցոն» եղել է գրեթե ամբողջ աշխարհում և ունեցել է ավելի քան 1500 ներկայացում:

Դրանցից է 1968թ. Օլիմպիական խաղերի բացմանը Մեքսիկայում, Շախմատի աշխարհի գավաթի խաղարկությանը Գերմանիայում (1974թ.) և այլ հայտնի իրադարձություններում:
Եթե Ձեզ հետաքրքրեց Արեցոն և նրա դրոշակակիրները, կարող եք այցելել այստեղ:




























Wednesday, October 10, 2012

Հոգու ակնթարթ

Երկար եմ խուսափել լուսանկարել դիմանկարներ, միշտ կարծել եմ, որ մարդու հոգին արտացոլող հայելին չպետք է ի ցույց դնել աշխարհին: Բայց զգում եմ, որ պարզապես ինձ պակասում էր ուժ լուսանկարել հոգին` անկեղծ և ցանկալի: 




 








Saturday, September 29, 2012

Մայրամուտից առաջ

Երևանյան երեկոներից մեկը, երբ արևն ինձ ստիպեց քայլել դեպի տուն...