Մի ինտելեկտուալ խաղի ժամանակ հարց տրվեց. «Ո՞ր ուտեստը կարելի է օգտագործել մի քանի տարբերակով` որպես սփռոց, թաշկինակ, թաթօջախ»: Գիտակները չկարողացան պատասխանել այս հարցին, սակայն երբ սև արկղից հանեցին լավաշը, որը միահամուռ համաձայնեցին, որ հայկական լավաշը արժանի է մեծ գնահատանքի:
Լավաշը թխելիս օգտագործվում է միայն ալյուր, ջուր և աղ: Այն թխվում է թոնիրում, որը փորված է լինում հողի մեջ: Այն լավաշը, որը տաք-տաք չեն ուտում, գյուղացիները թողնում են արևի տակ, որ չորանա: Չոր լավաշը հնարավոր կլինի ամիսներով պահել: Իսկ ուտելիս պարզապես խոնավ սրբիչով փաթաթվում է, և լավաշը դառնում է նույն թարմության:
No comments:
Post a Comment