Գետինը սկսում է հաղթել, և ես վերջնականապես պարտվում եմ. նայում եմ երկնքին, որտեղ միայնակ աստղ է, որն ընկնելու տեղ չունի, իսկ ես ունեմ, ընկնե՞մ: Գա՞մ քեզ մոտ, ի՛մ աստղիկ, միայնակ չլինես.. մենակությունը մեկ այլ մենակությամբ են սպանում...
Մոռանամ ամեն ինչ, ամեն ինչ թողնեմ... նրան, սերը, որ ցանկանում է մեռնել, երջանկությունս, որ... ժանգոտել է անգործությունից:
Ո՛չ, աստղ, ես դեռ գործ ունեմ այստեղ. ես պետք է մաքրեմ երջանկությունս այդ ժանգից, որն այսքան տարի իր տաք գրկում պահել է նրան: Իսկ եթե երջանկությանս համար ավելի տաք լինի ժանգի գրկում, քան թե իմ... Կասկածը սկսեց արթնանալ աղմկոտ լռությունից: Նրա՞ն էլ հանգիստ թողնեմ. նա առանց ինձ էլ իրեն լավ է զգում: Երևի բոլոր ինքնասպանները ընկնելուց առաջ մտածում են, որ առանց իրենց երջանկության համար ավելի լավ կլինի:
Միայն դու իմ կարիքն ունես, իմ միայնակ աստղիկ։ Կգամ քեզ մոտ, և մենք կլինենք միասին...գալիս եմ, բացիր գիրկդ: Երկնքին հասնելու համար պետք է հասնել գետնին:
Իսկ երկնքում դատարկություն է, միայն հեռու-հեռվում մի աստղ ընկավ...
No comments:
Post a Comment