.JPG)
ՌԵԺԻՍՈՐԻ ՆՄԱՆ ՄԵՆՔ ԷԼ ՈՒՆԵՆՔ ՄԵՐ ՍՑԵՆԱՐԸ
Խաչիկ Միրոզյանը 6 տարի աշխատում է թատրոնում ՝ որպես լույսի նկարիչ:
-Ինչպե՞ս է որոշվում, թե ինչ լուսավորություն է լինելու:
.JPG)
-Ռեժիսորի նման մենք էլ ունենք մեր սցենարը, որով և շարժվում ենք: Ներկայացման վերջին փորձերին դիտում ենք և որոշում, ինչպիսի լույսեր են անհրաժեշտ, որն էլ քննարկում ենք ռեժիսորի հետ: Պետք է ունենալ նաև երաժշտության ունակություն, լույսը պետք է երաժշտության հետ ներդաշնակ լինի:
-Ո՞րն է Ձեր աշխատանքի առանձնահատկությունը:
-Ամեն մի ներկայացում ունի իր լույսը և իր մոտեցումը, լուսավորողն անընդհատ բեմում է, նրա ազդեցությունը՝ միշտ նկատելի: Զգոն է պետք լինել, որ դերասանի վրա ստվեր չլինի, դեկորացիան մթության մեջ չհայտնվի: Բոլոր պրոժեկտորները համարակալված են, և գիտենք, որ ներկայացման ժամանակ բեմի որ մասում պետք է լույս ընկնի: Սակայն եղել են դեպքեր, երբ դերասանը սխալ ուղղությամբ է գնում, և դա կախված է լուսավորողի փորձից ապահովել նրան լուսավորություն:
.JPG)
-Բարդ ներկայացումներ կա՞ն:
-Ներկայացման ժամանակ շատ լարված և ստեղծագործական աշխատանք է: Ներկայացումներ կան, որ պատկերները արագ փոխվում են, օրինակ՝ «Լիր արքան»: Բարդ լուսային էֆեկտների դեպքում ավելի հետաքրքիր է լինում. ստեղծագործում ես, բայց կան ներկայացումներ, մի լույս է միայն, դա ձանձրալի է:
No comments:
Post a Comment