 |
| այո, մեկ է, ԴԲԱ ԼԱՎԸ |
 |
Քաղաքը մեռել է, գերեզմանատունն է ապրում: Կուզեի հակառակը լիներ` քաղաքը ապրեր, իսկ մեռներ գերեզմանոցը…(Վ.Պ.) |
 |
Եվ այսպես կերտեց արարողը մեծ, Դժոխք ու դրախտ կնոջ մեջ դրեց, Շունչ տվեց, շոյեց կնոջը հոր նման Ու մոլոր մարդուն հանձնեց հավիտյան... |
.JPG) |
| Սարդերի խրախճանքը՝ լուսաբացին |
 |
back to 90s- every last day of year
վերադարձ 90-ականներ, ամեն տարվա վերջին օրը |
 |
| Չեզոք հավատ |
Արևն արդեն մոտեցել էր մայրամուտին
Դաշտում մի անմեղ լռություն էր տիրում
Ու միայն վերքերը վիրավոր հողի
Հուշում էին որ դեռ պատերազմ է գնում
 |
| Պատրիարքական լիճը... գիշերով... բռռռռ |
 |
Երբ մի օր Վանաձորում որոշում ես քայլել ոչ քո իմացած ճանապարհով |
 |
| Կանաչ տերևաթափ Վանաձորում |
 |
Բա առանց թեստ դրայվի??? Լավ է, գրած չէ «Չօգտագործել» |
 |
| Բալենու համբույրը |
 |
| Իսկ երբ մեռնում է քաղաքացին, կեցցե... |
.JPG) |
| -Ես աղջիկ փուչիկ եմ ուզում... |
 |
...և շագանակենիներ է բուրում մայիսյան Վանաձորը |
 |
| Գովազդ փուչիկանոցում |
 |
| Ծիծեռնակը բույն է շինում... |
 |
| Վարդագույն օազիս գորշ ավերակներում |
 |
Համբարձման ծաղիկ... կամ իմ մանկության կովածաղիկը:) |
.JPG) |
Եթե աստված եք, Փչեցե՜ք նրանց բոլո՜ր մոմերը, Մարեցե՜ք նրանց կանթեղներն ամե՜ն, Հանգցրե՜ք նրանց ջահերն այլազան, Որ եղիցի լու՜յս... |
 |
| Վանաձորս՝ բարուրված լեռների մեջ |
 |
| Արևի անցած ճանապարհը... |
.JPG) |
Կարևորը «պարաբալիչեշկի անտենան» է, հա ինչ, որ կոշիկները ցից են հանում,
որ չորանան... |
 |
| Կանայք անզոր են, մայրերն են ամենազոր: |
 |
Հիշեցի՞ք Ձեր մանկությունը, երբ պոկում էիք սառույցը և... |
 |
| Հրաշքնե՞ր... լինում են |
No comments:
Post a Comment