Բողբոջ հավատը

Ծաղկազարդ... շատ սիրելի տոն է դարձել, դա վկայում են եկեղեցիների չորսկողմ կուտակված վաճառողները, որոնք պոկռտել են ուռենիների նոր բողբոջած ճյուղերը և վաճառում են մեռած գարունը` ավետել կամ գուժելով գարուն...

Մարդկանց հերթեր եկեղեցիների մոտ, որոնք ցանկանում են ստանալ «օրհնված» պսակներ, վաճառողներ, որոնք տակից տալիս են նույն այդ «օրհնված» ուռենու պսակները...
Մարդիկ... որոնք հիշում են. պետք է այրել նախորդ տարվա պսակը, թե չէ հաջողություն չի բերի.. պետք է կախել նորը հին պսակի մեխից, որ դարձել է յուրօրինակ վկա մեռած-ծաղկած ուռենու օրըստօրե մումիականացմանը..
Ծաղկազարդը յուրաքանչյուր եկեղեցու կողքին է... ծաղկասպանները` կուտակված...

Իսկ այս փոքրիկի ափի մեջ այնքան մեծ հավատ կա, որ անշունչ ճյուղը ցանկանում է ապրել` հանուն նրա:
Ասֆալտի մեջ նա գտել էր ճեղք և ամուր բռնել ճյուղից...ինչպես տղայի մայրն ամուր բռնում էր իր ձեռքը, քանի դեռ չէր կարողանում քայլել: Բայց ճյուղը չէր կարողանում քայլել, նա ամուր չէր կանգնում իր մի ոտքի վրա...

Տղան նայեց շուրջը և տեսավ հաստաբուն ծառի վերջին շունչ-կոճղը, որի ճաքճքած մարմնից նա հող տեսավ... միտքը կայծակեց. ահա, ահա թե ինչն է այս հսկային պահել կանգուն. հողը...
Նա սկսեց կոճղից հող տանել փոքրիկ ճյուղին ոտքի կանգնեցնելու համար...

Անվերջ կտաներ հողը, միայն թե ճյուղը դառնար իր նման` սեփական ոտքի վրա կանգնած: Սակայն հայտնվեցին մեծերը, որոնք ամեն ինչ գիտեն այս աշխարհում և գիտեն, որ ասֆալտի այդ ճեղքի մեջ այդ չորացած ճյուղը երբեք ծառ չի դառնա: Եվ ասացին, ասացին ճշմարտությունը` ցույց տալով իրենց առավելությունը տղայի նկատմամբ, որ նա դեռ փոքր է և ոչինչ չի հասկանում, որ նա դեռ... 

Տղան փախավ այդ տեղից, փախավ ինչպես փախչում են, երբ տեսնում են, թե ինչպես են սպանում, իսկ այստեղ սպանվել էր հավատը` նորածիլ, բողբոջած հավատը...

Գյումրին` անցյալի և ապագայի մեջտեղում

Պարզապես մի օր արթնանալ, նստել գնացք և հասնել Գյումրի, տեսնել հին ու նոր ընկերներին, քայլել Գյումրիի հին ու նոր փողոցներով, ավելի շատ հին, քան թե նոր :) և երեկոյան վերադառնալ նույն գնացքով, գրեթե նույն մարդկանցով լեցուն, բայց կարծես ինչ-որ բան փոխված է... 

1988թ. Երկրաշարժի վերքերը երևում են հենց հրապարակում, որտեղ մարզպետարան-քաղաքապետարանի նորակառույց շենքի կողքին Գյումրիի սուրբ Աստվածածին կիսակառույց եկեղեցին է.  որը կառուցված է Անիի Մայր տաճարի կրկնօրինակով, և ավերվել է երկրաշարժի ժամանակ:

Կայարանի շենքի առաստաղն ավելի հիշեցնում էր եկեղեցու...

Կիսաքանդ շենքի պատուհաններից «նայում են» նշանավոր հայ արվեստագետները:

Ռուսական եկեղեցին, որին գյումրեցիները կըսեն «ՊԼՊԼԱՆ ԺԱՄ»:

Պլպլանի ներսն ամբողջությամբ նկարազարդարում է գյումրեցի նկարիչը:

 «Մայր Հայաստանը» ձեռքին ջահ է պահում, կողքին` Սև Ղուլն է` ամրոցը:

Սա էլ այգին :)

Անուշի և Սարոյի հուշարձանն է.... Սարոն «ժայռի վրայի քարն է», իսկ Անուշը` աղբյուր-կուժը:

 Շինարարների պալատը

Ժամացույց, որ ցույց է տալիս հորոսկոպի նշանները:)

Գյումրիի մեջտեղում, կանաչ վագոն-վանդակի մեջ, պառկած է առյուծը...

 Հովհաննես Շիրազի տուն-թանգարանը..

Գուսաններ Ջիվանին և Շերամը

 Թատերական հրապարակը, որտեղ հանրահավաքներն են...

Այս թոնրատանն է ծնվել Ավետիք Իսահակյանը...

 Շիրազի քրոջ թոռը` Նարինեն, թանգարանների լավագույն գիդն է: «Շիրազին երբ տուն են տվել, ասել է, լավ է` գոնե Վարպետի տան մոտ է, որ իր մոտ գան, կարող է ինձ մոտ էլ մտնեն»:

Աղավնային սեր «աստծո օրհնությամբ»:)

Մեր կորստի և գտածի համար...

 Ժամանակի մեքենան :)))
Վերադարձանք տուն, 21-րդ դար.... ափսոս...