 |
| Ամեն ինչ չափազանց մոտիկ է, կարծես խաղալիք լինի: |
 |
| Հեծանիվները կազմում են Մակեդոնիայի անբաժան մասնիկը |
«Չեմ սիրում եվրոպացիներին, մենք հայերին ավելի շատ ենք նման»,- խոստովանեց իմ նոր ծանոթ մակեդոնացի Ջոկո Զորոսկին:
Եվ իրոք, դեռ ինքնաթիռից Մակեդոնիան դարձավ հարազատ, թեև պատճառը ես հասկացա միայն մեկնելուց... սարերը, կանաչը, լիճը, մարդիկ: Կարծես Հայաստանում լինեի, եթե այն գտնվեր Եվրոպայում:
Առաջին տարբերությունը հեծանիվներն են, որոնք կազմում են Մակեդոնիայի անբաժան մասնիկը. փողոցում հեծանիվով կարելի է տեսնել թե երիտասարդ աղջկա, թե տարեց պապիկի, թե բիզնեսմենի կամ թե դպրոցական տղայի:
Մոտ 5000 տարեկան Օհրիդը, որը գտնվում է Մակեդոնիայի հարավում, փոքրիկ քաղաք է, բայց իր 365 եկեղեցիներով և հնագույն լճերից մեկով հայտնի է ամբողջ աշխարհում: Քաղաքը համարվում է Եվրոպայի Երուսաղեմը և մտնում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի պաշտպանության տակ:
Գտնվելով դարեր շարունակ թուրքական տիրապետության տակ` մակեդոնացիները քանդված եկեղեցիների փոխարեն կառուցել են փոքր մատուռներ, որոնք համարվում են սրբավայրեր:
 |
| քանդված եկեղեցիների փոխարեն կառուցել են փոքր մատուռներ |
Օհրիդի լիճը ամենամաքուրն է, որ ես երբևէ տեսել եմ: Հնարավոր է տեսնել մինչև 200 մետր խորությունը:
Ամենահայտնի ձուկը, ես կասեի` ձուկիկը, Պլաշիցան է, որը տեղի ռեստորաններում տրվում է որպես չիպս:
Օհրիդի նեղ փողոցներից մեկում կարելի է գտնել ամենահետաքրքիր վայրերից մեկը. Լյուպչո Պանեվսկին իր ընտանիքի հետ միասին պատրաստում են թուղթ և վրան նկարներ դաջում դեռևս է 16-րդ դարից եկած մեխանիզմով:
Մեկ այլ թուղթ, ես կասեի` նույնիսկ թղթեր ինձ շատ հետաքրքրեցին: Օհրիդում տարբեր պատերի, անգամ ծառերի վրա կարելի էր գտնել մարդկանց մահախոսականներ: Դա հին սովորույթ է Օհրիդում, որն արվում է եկեղեցու կողմից:Մակեդոնիայի խորհրդանիշը արևն է, որը պատկերված է անգամ դրոշի վրա կարմիր և դեղին գույներով:
Այստեղ ամենուր արևային գույներ են, անգամ ճանապարհային երթևեկության նշանները:
 |
| Լյուպչո Պանեվսկին իր ընտանիքի հետ միասին պատրաստում են թուղթ |
 |
| մարդկանց մահախոսականները գրվում են եկեղեցու կողմից |
 |
| Օհրիդի հազարամյա ծառը |
 |
| Հնադարյան ամֆիթատրոնը |
Ми се допаѓа многу!
ReplyDeleteПоздрав од Охрид, Ѓоко