Խաչմերուկը

Խաչմերուկը... երբ խաչվում են տարբեր փողոցներ, մեքենաներ, մարդիկ, տարբեր կյանքեր... Մեկը սպասում է կանաչ լույսին, իսկ մյուսն անհամբեր վազում է կարմրալույս անցումով` ձեռքով շնորհակալություն հայտնելով մեքենայի անդեմ դիմապակուն, որ վրաերթի չենթարկեց իրեն:
Մեկը շտապելով մոտենում է անցումին, իսկ լուսացույցը հեգնանքով փոխում է կարմիրի, իսկ եթե համակրեց, ամեն անգամ մոտենաս, միանգամից կարմիրը կփոխի կանաչի:
Մեկն էլ դոփում է տեղում, մինչև կարմիրը կփոխվի կանաչի, ու այնքան է տարվում իր դոփյունով, որ ուշքի է գալիս միայն կողքի անցորդի անհամբեր շարժումից, երբ վերջինս քայլ է անում փողոց:
Մեկը փողոցը հատում է վազելով, քանի կորել իրեն փողոցի տեր ու տիրական դարձնող (թեկուզ տասը վայրկյան) կանաչ լույսը, իսկ մյուսը քայլում է հպարտ ու դանդաղ` յուրաքանչյուր մեքենային ձեռը մեկնելով:
Ու խաչմերուկն այս կարմրականաչ խաղը շարունակում է անվերջ` թեկուզ իրեն չսպասեն անդեմ մեքենաներ կամ դիմակով մարդիկ, թեկուզ նրան ոչ ոք չսպասի...

#10yearschallange

#10yearschallange -ը ֆլեշմոբը ոչ ոքի չխնայեց, բոլորին գայթակղեց, եթե նույնիսկ իրենց նկարը չգցել, ապա գոնե հետևել և քննարկել, թե ինչ հետաքրքիր նկարներ են նկատել սոց.ցանցերում: 

Փորձեցի ինչ-որ կերպ տարանջատել ֆլեշմոբին մասնակցած նկարները ըստ բովանդակության:

Քնել է պետք

Դատարկվեցի հանկարծ այնքան արագ, կարծես բավական երկար ժամանակ հավաքված կեղտաջուրը բաց թողեցին լվացարանից: Ջուրը դատարկվեց, բայց հոգուս պատերին թողեց գորշ իր հետքը: Եռանդով մաքրում եմ պատերը, փորձում վերադարձնել նախկին ճերմակը: Քնել է պետք: Վաղը նոր օր է, նոր պատեր և լիքը կեղտաջուր........

Չեմ սիրում

Չեմ սիրում, երբ մի ձեռքով բռնում ես ծխախոտը, իսկ մյուսով գրկում ինձ։ Դու դառնում ես մեծ կշեռք, իսկ ես  նժարներից մեկն եմ և միշտ պարտվում եմ մյուս նժարին դրված ծխախոտին։

Մեկ րոպե մեռնելուց առաջ

Նայում եմ արևահամ երկնքին, նայում եմ կողքիս աղմկող ծաղիկներին, իրենց գլխով եմ անում, թե չեք հոգնել օրորվելուց։ Հետո կրկին նայում եմ վերև, վերև նայելը հույս է, կամուրջ դեպի անհայտություն, ու ես աչքերով քայլում եմ դեպի ազատություն։ 

Գլուխս դրել եմ փափուկ մետաղին, լսում եմ մետաղյա ռիթմիկ ձայնը, փորձում եմ երազել ծաղիկների մասին, որոնք խեղդվում են երկու մետաղյա ուղիների պայքարում և երազում են մեռնել, սակայն նրանք դատապարտված են ապրել և հաշվել մահեր։ Չգիտեմ` որերորդն եմ նրանց կյանքում, բայց իրենք միշտ վերջինն են։ 

Կրկին նայում եմ երկնքին, բայց քամին ու ծաղիկները պոկում են ինձ երկնքից, կարծես ինձ ասում են' ժամանակն է։ 

Գնացքը կուլ տվեց ինձ, հետո ծաղիկներին... իմ ծաղիկներին։ 

Դեռ երկար օրորվեցին ծաղիկները գնացքի և քամու հանդիպման վալսի տակ` իմ անթարթ հայացքի ներքո։

իզուրը

աչքերս վերջապես փակեցի, որ քնեմ, պարզվեց` լուսաբաց է. գնացի սուրճ եփելու:

ձեռքս վերցրի քարը, որ  նետեմ լճակը, պարզվեց` ալիքներ արդեն կան.. քարը անիմաստ կախվեց ձեռքիցս` նետվելու հույսով:

անհամբեր պատրաստվում էի ուսումնական տարվան, պարզվեց` աշունը հետաձգվել է...
ուզում էի վճարել ավտոբուսի տոմսը, պարզվեց` դրամապանակս գողացել են, վարորդն էլ հավատաց` ոչինչ, իջիր:

բացեցի պատուհանը որ, գոռամ աշխարհին` սիրում եմ, պարզվեց` գիշեր է, և ինչ-որ տեղ կարթնանա մի երեխա, ում այդքան դժվարությամբ քնեցրել է իր քունը փնտրող մայրը:
տոմս գնեցի դեպի անհայտ քեզ մոտ, պարզվեց` աշխատանքի ես, ու ես միացրի հերթական սերիալը և լուռ կուչ եկա վերմակի տակ:
որոշեցի, այսօր հանգստանալու եմ, պարզվեց` երկուշաբթի է...

Վարդավառը Վանաձորում

Երբ նստած ես հրապարակի նստարանին և նայում ես, թե ինչպես են բոլորը իրար ջրում ու մեկ-մեկ էլ քեզ հիշում, ու դույլով ջուրը լցվում է գլխիդ)) շնորհավոր բոլորի տոնը...